Nieuwjaar - Wolmer 59

Gelezen in een Schoolkrant uit 1958.

Op oudejaarsavond, ver na sluiting van ons bureaux, werd er hard aan de bel getrokken. Onze redacteur "buitenland" spoedde zich naar de voordeur. Er was echter niemand te zien. Wel was er aan de deurknop een grote plastic-zak bevestigd met oliebollen. Blijkens een ingesloten schrijven hield één en ander verband met de "Verzuchting van een schoolmeester op Nieuwjaarsmorgen", een artikel, dat wij in het januari-nummer van het vorig jaar hebben opgenomen en waarvan de laatste twee regels luidden:

En weer vergat de jeugd, bij 't slepen en bij 't hollen,

Voor meester op de stoep, de schaal met oliebollen.

De redactie zegt de onbekende gevers hartelijk dank voor deze attentie en laat het bijgevoegde gedicht hier gaarne volgen:

Aan de Directeur van het Huis der Wetenschap!

In De Schoolkrant van 't vorig jaar

Stond een gedicht, helder en klaar!

U ondervond nogal narigheid,

Door de "slepers" U bereid!

Maar al dat roest en afval voor de school

Gaf de "slepers" anders heel wat jool.

En al Uw bezwaren ten spijt,

Was u de rommel gauw weer kwijt!

U hebt er misschien heel wat mee moeten sollen,

Daarom voor U de "vergeten" oliebollen!

Het kan dit jaar wel weer gebeuren

Dat Roel Tuinman z'n kruiwagen staat voor uw deuren!

De "slepers" zullen de "rommel" echter zo sorteren,

Dat U Uw Dauphine nog zult kunnen parkeren.

En is het zo dan naar de zin,

Schrijf het dan maar weer De Schoolkrant in.

De Slepers.

Jongens, hartelijk bedankt hoor! Ze hebben prima gesmaakt!

P.S. Voor meer van die "ingezonden stukken" houdt de redactie zich buitengewoon aanbevolen.

Dat het niet bij bovenstaande grappenmakerij bleef is bekend van het volgende voorval.

Bij het "nieuwjaarlopen" door de buurt had meester Van der Velde zich nog eens "beklaagd" over de troep die ze steeds tijdens de jaarwisseling op het schoolplein achterlieten. Het was altijd iets waar hij niets mee kon. Wanneer ze toch wat brachten, dan liever iets waar hij wel wat aan had. Toen hem de vraag werd gesteld wat hij dan wel zou willen hebben, antwoordde hij o.a. "Nou een wagen vol mest zou welkom zijn, want die heb ik toch elk jaar nodig voor mijn tuin". De buurjongen had blijkbaar op dat moment zijn oren wijd open, want het gevolg was, dat tijdens de volgende jaarwisseling het hele schoolplein was voorzien van een laag mest. Ja… en dat was nou ook weer niet de bedoeling.