Ouderavond - Wolmer 66

 

Uit de Schoolkrant van december 1958.

 

"Tot onze vreugde hebben we ook weer eens kopij toegezonden gekregen van een oud-leerling van onze school. Hartelijk dank! Als er één schaap over de dam is, volgen er meer, zo luidt het spreekwoord. Lezer, maakt dit spreekwoord waar! Red.

 

---

 

Ziezo, dat hebben wai ok weer had. Ik bedoul de zoakelijke olleroavend van onze schoul. Joa, wai hebben hier nogal voak wat te doun in Rowol. Drok vereinigingsleven, dat gef wel gezellighaaid nou de oavens weer ankommen. Geleuf wel, dat 't in de smoak vallen is, die baaide films en dat, wat die man oet Amsterdam ons verteld het over de Jeugdharbaargen. Dat binnen toch mooie instellings veur onze kinner om ze een mooie vekaansie te geven en woar ze alle oavens weer 'n vaailig onnerdak hebben. Joa, en wat is er aans ok nog een bult beproat over de zoakelijke dingen van onze schoul. Drei doagen oet raaizen noar Amsterdam of een week op de fiets. Kriegen een bult meer te zain as wai vrouger. A'j dan is een moal met noar 't Bunnerveen muchten om 'n vouer törf keek ie joe de ogen oet de kop. Joa, de tieden veranern a'j zo is 'n joar of 25 terugreken! A’j toen van schoul of kwammen laag 't blauw kielegie op joe te waachten en was 't waarken op de boerderaai of as klaainknechie bai de boer. 't Is nou noar de U.L.O., Ambachtschoul, Hoesholdschoul en as ze best leren kunnen noar de Börgerschoul. En je vroagen je wel is of, woar aal die jonges en wichter loater heur weg vinden moeten in de moatschappaai. Mor hier niet in Rowol! Toch binnen er ok wel van die klaainknechies, die nou 'n mooi zölfstandig boerderaigie hebben en ok wel gonnent een grote! Mor, om op onze schoul terug te kommen, ons naaie juffrouw hebben wai nog niet zo heil veul geluk met had. Mor ze het de beinen er weer onner! En de naaie meester hebben wai lest ok kinnes met moakt op de olleroavend. Jonk spul hebben wai al eerder is had, meester! Toen zatten er nog van die klaaine roeties in de deuren tusken de baaide lokoalen in. En dan stunnen ze elk an 'n kaant van de deur en keken mekoar an en wai begrepen wel, dat ze niet kwoad op mekoar wazzen. Moeten mor is kieken, meester, en aans er mor een stukkie bordpapier veur! (Meester Dussel is verloofd! Red.) Joa, en nou het meesters juffrouw ok nog weer juffrouw west en is ons schoultie mooi deurdraaid. Mor 't broerste van 't geval was, dat opa Van der Velde doar onschuldig veur zeten het! (Joa, as babyzitter, wo'k zeggen!). Hij moet aans wel 'n strafboar feit pleegd hebben, he'k heurd: Lichamelijk letsel, met 'n spel, bai 't douk veur doun van de klaainste van meester! Noar 't liekt kan 't nog wel metvallen met ons daarde leerkracht. (Laten we 't hopen ! Red.)

Mor ik moet eindigen, want aans kunnen Meester Rossing zien vogelies er niet meer in stoan."

EM