(School)feesten van vroeger - deel 17 (slot)

In januari 1938 was Nederland in afwachting van een belangrijke gebeurtenis bij het Koninklijk Huis; Beatrix werd op 31 januari geboren. Niet alleen de oudercommissie besloot geld uit te trekken om dit te vieren, ook de gemeente Roden trok de buidel. Zo kregen de kinderen een onvergetelijke belevenis voorgeschoteld, waaronder een bezoek aan het gloednieuwe Corso-theater in Leek:

"Daarna brengt de voorzitter verslag uit van de vergadering der Oranjevereeniging met afgevaardigden der Ouder Commissie en onderwijzend personeel waarin besloten is dat de kinderen op de nationale feestdag ter gelegenheid van de blijde gebeurtenis of daarna naar de bioscoop te Leek zullen gaan verder zal er een wedstrijd met lampions te Roden worden gehouden en savonds een optocht terwijl er alleen te Roden een vreugdevuur zal worden ontstoken. Per kind word door de Gemeente 25 cent beschikbaar gesteld. De kosten van de bioscoop zijn met het vervoer per Autobus ong. 20-22 ct. per kind. De kinderen zullen op school getrakteerd worden op een oranje beschuit met muisjes en daar dit een wat zuinige tractatie is word besloten er nog een reep chocolade en een ons zuurtjes bij te geven."

Behalve deze koude januaridag was er voor de schoolkinderen een warmere Oranjefeestdag, namelijk op 31 augustus, de verjaardag van koningin Wilhelmina. Met versierde wagens ging de reis naar Roden, waar de 700 kinderen in de gemeente "gemeenschappelijk enkele vaderlandsche liederen" moesten zingen.

Verder was 1938 niet zo feestelijk voor de school. Het leerlingenaantal was zover gedaald dat de driemansschool niet langer te handhaven was: meester Van Dijk moest dus vertrekken. Ook juf Kuipers vertrok, maar voor haar kwam juf Tjassens (Truus) in de plaats.

Hoewel er in deze crisistijd erg veel werkeloze onderwijzers waren, gaf de minister van onderwijs geen toestemming voor de aanstelling van een "kwekeling met akte" (geslaagd als onderwijzer, maar nog zonder werk). En dat terwijl zo'n kwekeling niet eens aanspraak kon maken op salaris; werkervaring was de enige beloning.

In Roden liep op dat moment de kwekeling met akte Peter van der Velde rond, die net als veel anderen besloot om zijn loopbaan eerst maar anders in te vullen, in zijn geval als kantoorbediende. Misschien had hij anders wel oren gehad naar een positie in Roderwolde…

Het was langzamerhand duidelijk dat Europa weinig feestelijks te wachten stond. In augustus 1939 werden in Nederland 400.000 mannen opgeroepen voor de mobilisatie en er was voor het eerst in lange tijd geen dorpsfeest in Roderwolde.

Het schoolfeest in 1940 ging natuurlijk ook niet door. Pas in 1949 zou de draad weer worden opgepakt, al zou het niet meer om de drie jaar zijn. Er was een helder uitgangspunt: "Elk schoolkind hoort één keer in zijn schooltijd een schoolfeest mee te maken!"